زبان و لباس بختیاری ( 2 )
یكی از شاعران جوان و باقریحه ی بختیاری آقای علی بهرامی است . وی از طایفه ی كهیش و فعلا ساكن شوشتر است ( به علت یافتن كار ساكن آن شهر شده اند ) كه اخیرا دو مجموعه به زبان فارسی و بختیاری منتشر كرده است . مجموعه شعر وی به زبان بختیاری با نام اخومت كه اگومت ، از انتشارات موسسه ی فرهنگی هنری نقش سیمرغ و در سال 1386 چاپ گردیده است . مطالعه ی بسیاری ازاشعار زیبای محلی این مجموعه می تواند ما را بیش از پیش با زبان بختیاری آشنا كند . شعری با نام كیه رهد؟ را از این مجموعه برای شما انتخاب كرده ام . برای خواندن آن كمی حوصله لازم است .
كیه رهد ؟
ای خدا صلح و صفای من مالا، كیه رهد
دلخوشی های بهو وندن یكجا، كیه رهد ؟
چه وبی شال و قوا كردنمو، من میدو
چو گرهدن من دس، قرقره شاها كیه رهد ؟
بازی چوپی و چوبازی و چوتل چه وبی
گمب گمب دهل و هف هف كرنا كیه رهد؟
فخر مینا و لچك، گیوه و شولار دبیت ،
كله خسروی و پوشش چوغا كیه رهد ؟
سی چه دی ورسر چاله نتری نون بپزی
بو حفارشت نو تیری ات ای دا كیه رهد ؟
قهقه كوگ دری چهچه بلبل من باغ
هی هی چوپو واگله به صحرا كیه رهد ؟
سهری دشت شقایق من كوه و كمرا
عطر لبگشت بهار سر باغا كیه رهد ؟
رف رف هرس تیا او جقله وادین،
شف شف من قر شولار چكیلا كیه رهد ؟
رخت و درفی كه اششتن سر او درگل مال ،
تی پاكیزه ی او كرگل بی دا كیه رهد ؟
بی خور از غم دنیا و غم مال و منال،
دم پسینو سرتل ، او گپ و گفتا كیه رهد ؟
سی بوندا تو ومو، دست گلی مون چه وبی ؟
جریت رهدن من گل هره واپا، كیه رهد ؟
گرمسیرو، كه اسوسه دل ایل از گرما،
كوچ ایلاقی مون تا دل سرما كیه رهد ؟
روزگاری كه گدی حرف حق واجریت،
به ورست و بنشین وانم مولا كیه رهد ؟
چار و هفتی كه اگن بخت همس یارسوه ،
بخت ورگشته زسو، وخت ورستا كیه رهد ؟
پرس كی وابكنم تاكه بگو سی دل مو،
ئی همه عهد ورستاده ز منجا كیه رهد ؟
مو كه چی چشمه دلم صافه و پاكه به خدا ،
كوگ خوشبختی كه جست مو وایا، كیه رهد ؟ .
كیه رهد ؟
ای خدا صلح و صفای من مالا، كیه رهد
دلخوشی های بهو وندن یكجا، كیه رهد ؟
چه وبی شال و قوا كردنمو، من میدو
چو گرهدن من دس، قرقره شاها كیه رهد ؟
بازی چوپی و چوبازی و چوتل چه وبی
گمب گمب دهل و هف هف كرنا كیه رهد؟
فخر مینا و لچك، گیوه و شولار دبیت ،
كله خسروی و پوشش چوغا كیه رهد ؟
سی چه دی ورسر چاله نتری نون بپزی
بو حفارشت نو تیری ات ای دا كیه رهد ؟
قهقه كوگ دری چهچه بلبل من باغ
هی هی چوپو واگله به صحرا كیه رهد ؟
سهری دشت شقایق من كوه و كمرا
عطر لبگشت بهار سر باغا كیه رهد ؟
رف رف هرس تیا او جقله وادین،
شف شف من قر شولار چكیلا كیه رهد ؟
رخت و درفی كه اششتن سر او درگل مال ،
تی پاكیزه ی او كرگل بی دا كیه رهد ؟
بی خور از غم دنیا و غم مال و منال،
دم پسینو سرتل ، او گپ و گفتا كیه رهد ؟
سی بوندا تو ومو، دست گلی مون چه وبی ؟
جریت رهدن من گل هره واپا، كیه رهد ؟
گرمسیرو، كه اسوسه دل ایل از گرما،
كوچ ایلاقی مون تا دل سرما كیه رهد ؟
روزگاری كه گدی حرف حق واجریت،
به ورست و بنشین وانم مولا كیه رهد ؟
چار و هفتی كه اگن بخت همس یارسوه ،
بخت ورگشته زسو، وخت ورستا كیه رهد ؟
پرس كی وابكنم تاكه بگو سی دل مو،
ئی همه عهد ورستاده ز منجا كیه رهد ؟
مو كه چی چشمه دلم صافه و پاكه به خدا ،
كوگ خوشبختی كه جست مو وایا، كیه رهد ؟ .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر